Wigilia Małgorzaty

Kupa siku

Znacie Dyla Sowizdrzała?  Poczucie humoru nie opuszczało go nawet na łożu śmierci. Wykorzystując okazje do końca, postanowił zrobić kawał i księdzu. Napełnił  dzban gównem i przykrył go złotymi monetami, zastrzegając, żeby ksiądz nie zagarniał datku garścią zbyt głęboko. Co robi zachłanny kapłan? Łatwo przewidzieć...

Jeśli pada hasło "literatura sowizdrzalska" zazwyczaj w komplecie jest termin "plebs". Czy to przestroga? Dla kogo?!

Wróg

Wokół spotkania z "Królestwem dziewczynki"

Królestwo dziewczynki

Pierwszy kontakt z „Królestwem dziewczynki” to obezwładniający zachwyt. Zresztą, wertując relacje z lektury tej książki, widzę, że nie jestem w tym odosobniona. Wiele piszących o tej książce dostrzega przeróżne elementy. Każdy widzi tę książkę w swój prywatny, intymny sposób. Bo „Królestwo dziewczynki” to książka wymagająca intymności. Ale Iwona Chmielewska to autorka, która nauczyła nas już, że jej twórczość, choć ma ogromną moc wyzwalania emocji, jest w równym stopniu intelektualna. Budowana z precyzją. Może więc czas podjąć próbę? I wyzwanie.

Spotkanie z "Królestwem dziewczynki"

Listy i kanony

Obiecałam sobie, że kolejny post będzie już o książce.