Obraz, obrazem... o obrazie, z obrazem

Po dzisiejszej debacie "Dziecko & Książka" muszę zaaplikować sobie antidotum. Słowa, słowa, treść, tekst. Miłe, przyjemne, radosne czytanie. Czytanie... Trochę na przekór temu, co niektórym kojarzy się wyłącznie ze słowem "książka" i "czytanie". Książka, w której czyta się "jedynie" obraz. 

"Wielki piknik" to w pewnym sensie kontynuacja "Gdzie jest tort?" - w pierwszej części dwa szczury kradną urodzinowy tort. To wątek główny, bo obok dzieje się mnóstwo innych. "Wielki piknik" sprytnie nawiązuje do znajomości postaci z pierwszej części i ich perypetii. Co więcej, igra z naszymi oczekiwaniami i stereotypami  "czarnych bohaterów".

The Tjong-Khing rysując- opowiadając historię każdej postaci każe zrewidować nasze wyobrażenie o niej. Pojawiają się i inne wątki - współdziałania w grupie, zależności łączącej "ludzi" w małej społeczności, ról społecznych i prostych zasad przyczynowo-skutkowych (patrz motyw rozrzuconych papierków ;)

Oczywiście tego wszystkiego nie powiedziała ani 5-latka, ani 7-latek. Razem mamy frajdę z poszukiwania odpowiedzi na zagadkę niemalże kryminalną, ze śledzenie perypetii zakochanej pary czy pewnego dość łakomego zwierzątka... A ja obok mam przyjemność podsłuchania dyskusji jak to można nabrać się i (zbyt) łatwo kogoś ocenić. Posłuchać wymyślonych historii. Zastanowić się nad rolą zmiany perspektywy na ilustracji, rolą innego planu i nad tym, na ile (pod)świadomie odbiera to dziecko, wychowywane - podobno - w świecie kultury obrazkowej. A "Słowa, słowa, treść, tekst"?!

Czasem jestem leniwą matką. I lubię widok moich dzieci z książkami, z którymi doskonale radzą sobie sami. W dodatku "Wielki piknik" to jedna z książek, które otwierają oczy, prowokują wyobraźnię i rozwiązują języki. Powieść bez słów,a jednak każdy może ją czytać po swojemu i opowiadać za każdym razem inną historię. Po naszym domowym sukcesie „Gdzie jest tort?”  dzieci szukają tortów, tym razem na pikniku…

 „Wielki piknik” The Tjong-Khing. Wydawnictwo EneDueRabe 2012.