Kołysanka dla babci | 할머니를 위한 자장가 | Lullaby for grandmother

Mam ją od kilku dni. Delektuję się tą opowieścią w wydanej, skończonej i przemyślanej formie, wciąż zastanawiając się co napisać, by oddać najtrafniej czym jest  할머니를 위한 자장가 ("Kołysanka dla babci") Iwony Chmielewskiej.

Kto ukradł jutro? Czyli dlaczego nie jest jak z obrazka

Rok, w którym nauczyłam się kłamać

Do dziś pamiętam to uczucie, kiedy niedługo po 10-tych urodzinach przestałam umieć się bawić. Nie potrafiłam już wierzyć, pomimo usilnych próśb młodszego rodzeństwa, w zwielokrotnione, bajkowe scenariusze. Dotarło do mnie, że żyję teraz już tylko w jednym świecie. Może było to uczucie  suche i bolesne , może rozczarowujące, a może to była tylko konstatacja "tak już jest".  Ale ten moment  - to wrażenie – wróciły do mnie podczas lektury „Roku, w którym nauczyłam się kłamać”.

Bystrzak

Odpowiedz mi!

To nie jest podręcznik. Ani katalog wszelkich zagadnień z obszaru pt „edukacja seksualna”. To obraz ciekawości dzieci stojących na progu dojrzewania, która z różnych powodów nie zostaje zaspokajana na co dzień. Podtytuł „Odpowiedź mi!” – „Dzieci pytają…” jest dobitnym rozwinięciem: ta książka nie powstałaby gdyby nie milczący, wycofani, zagubieni albo nieświadomi dorośli. I edukatorka – Katharina von der Gathen, która stworzyła bezpieczną przestrzeń do podzielenia się wątpliwościami  przez „poszukujących”.

Hurra, są święta!

A więc nadchodzą te straszne, okropne Święta – powiedział knur. – Święta  to śmierć. Jeśli wsadzą cię do ciężarówki, to kiedy tylko samochód się zatrzyma, otwórz drzwi i uciekaj ile sił w nogach.

I tak właśnie zrobił Rufus. Tylko dlaczego Święta miały być takie straszne? Dlaczego oznaczały śmierć?

„Wojna, która ocaliła mi życie”

Większość osób zapewne  od-czyta z okładki przede wszystkim,  obciążone rozmaitymi kontekstami, słowo „WOJNA”.  Jak napisać o tej książce, by pokazać, że zaprzecza ona schematom, dekonstruuje pewne oczywistości (zwłaszcza w naszej kulturze), by opowiedzieć o niezwykle istotnej sprawie – prawie do człowieczeństwa… ?! Prawie dziecka do godności i szacunku.  I mozole budowania świata, budowania „ja” - tożsamości, w sytuacji,  kiedy wszystkie oczywistości i relacje zostały zaburzone. To książka o rodzicielstwie bez więzów krwi. I jego braku pomimo biologicznego bycia matką.

Ma być czysto

Jestem „w poszukiwaniu” książek dla młodszej młodzieży. Z „młodszej” zawędrowałam ku czternastolatkom, stamtąd już niedaleko do piętnastolatków i tegorocznej nagrody Conrada. „Ma być czysto” Anny Cieplak.

Wielka Gilly

Sarkastyczna, niezależna, brawurowa i  inteligentna.  Bardzo świadoma mechanizmów rządzących relacjami ludzkimi. Zraniona i opuszczona przez matkę jedenastolatka. Gilly, wędrująca od jednej rodziny zastępczej do drugiej. Galadriel, która buduje sobie po swojemu bezpieczny pancerz, który uchronić ma ją przed kolejnym rozczarowaniem – zawodem i źle zainwestowanymi uczuciami.

Dziewczyńska bohaterka z krwi i kości . „Nie-grzeczna” i poszukująca. Na drodze, na której nie znajdzie łatwej życiowej mądrości, cudownych zwrotów akcji i magicznych dobrych rozwiązań.

nie tylko #DziewczyńskieKsiążki

Bagaż doświadczeń

Świetny pomysł, mocno związany i z książkami. Nie tylko lokalny, bo naprawdę warto pomyśleć, wraz z nowym rokiem szkolnym, o poszerzaniu horyzontów i wyciecze do Łodzi. Wyciecze do teatru odstającego w myśleniu o dziecku jako - aktywnym na różne sposoby - uczestniku kultury. Dla tych, którzy dzielą te przekonania, którzy pragną się dołączyć, szukać inspiracji, potrzebują wskazówek, CHCĄ... Bagaż doświadczeń.

Ewolucja według Calpurnii Tate

Po (w trakcie) politycznych zawirowań, chwila relaksu przy powieści, która i tak, dzięki niebywałemu instynktowi (szczęściu?) wydawnictwa Dwie Siostry, wstrzela się w aktualne tematy: edukacji, patriarchalnego modelu społeczeństwa i sytuacji kobiet. 

Święta dzieci z dachów

Spodziewałam się, że wydawnictwo Zakamarki, które przyzwyczaiło już do takich „literackich” kalendarzy adwentowych, ponownie, po „Prezencie dla Cebulki” dotknie istotnego społecznie tematu. 

Cześć, wilki!

Co można powiedzieć o opowieści, przy czytaniu której cały czas czekało się (bezskutecznie)  na tragiczne wydarzenia (zakładam, że z happy endem) wiążące się w jakiś sposób tematycznie z działalnością fundacją, która patronuje książce? Dziwna to lektura, którą kieruje logotyp dostrzeżony kątem oka...

Lekkie życie Barnaby'ego Brocketa

"Rodzice nigdy nie są dobrzy dla swoich dzieci, każdy rodzic to zły rodzic. Można tylko mniej lub bardziej swoim dzieciom szkodzić" ("Nikt się nie roześmiał" rozmowa Agaty Kuli z Oscarem Brenifierem w "Tygodniku Powszechnym", nr 12 (3376).  Czy można się z tym pogodzić?

Książka wszystkich rzeczy

A wiesz, kiedy zaczyna się szczęście? Wtedy, kiedy człowiek przestaje się bać. Bardzo ważna książka. Nie-do-przeoczenia. I to nie tylko dla tych, którzy z różnych względów jej potrzebują. 

Dzidziuś. Niewielka książeczka o wielkiej stracie

Wokół rodzicielstwa...

삐약 이 엄마. Bajka. O chciwym kocie i kurczaczku. O życiu, zachłanności na przyjemności i tym, jak skutki dużego apetytu potrafią zaskoczyć... O niespodziewanym rodzicielstwie. Całkiem pozytywnie. 

I choć nie znam tłumaczenia tej książki, WIEM, że bohaterem tej książki jest facet. KOT. Choć babcia 5-latki nie mogła pogodzić się z takim tłumaczeniem, kilkulatka przyjęła to jako niepodważalny pewnik. Sami ocenieńcie czy słusznie ;)

Już jest!

Czekałam na niego z utęsknieniem. Kiedy dostałam go wreszcie do rąk - w pierwszym odruchu pocałowałam. Kogo? A może CO?

Maska lwa

Szary chłopiec

Zaczęłam pisać o tej książce już jakiś czas temu.: Szary świt, szary dzień, szara sobota, śnieg z deszczem i "Szary chłopiec" :) Na deser. 

Dziś na przekór - słońce i (wreszcie) prawdziwa wiosna. Ale i tak "Szarego chłopca" polecam - dobry wstęp do pory roku związanej z emocjami.