Czym jest dla Was teatr? Jak pojawia się w Waszym życiu? Co znaczy i do czego popycha? Czym jest dla szkoły, nauczycieli, dla Waszych dzieci?
"Teatr nie jest modny" mówiły nastolatki podczas wczorajszej konferencji Teatru Pinokio w Łodzi, opowiadając trochę o swoim świecie oraz o tym, co "zrobiły im" spektakle, wokół których pracowaliśmy . Nasze spotkanie: pedagożek i trenerek, nauczycieli i nauczycielek, uczennic i uczniów, osób, które z jakiś powodów uznały, że warto tu być, stało się podsumowaniem III edycji projektu "Włącz teatr", który realizowany jest od jakiegoś czasu w "Pinokiu". Zaczął go poprzedni dyrektor, Konrad Dworakowski, wraz z zespołem koncepcyjnym teatru, zespołem aktorek i aktorów, pedagogów i pedagożek teatru, pedagogów twórczości, starając się zachęcić szkoły do tego, byśmy wspólnie potraktowali każdy oglądany spektakl i naszego jego "przeżycie" jako lekcję życia i okazję do rozmów o nim (więcej o początku projektu >>> tutaj)
Wiadomo, że szkoła niekoniecznie chce za to się zabierać. Tym większa radość i wzruszenie z wczorajszego spotkania, kończącego III edycję "Włącz teatr", kiedy od jej adresatów można usłyszeć o doświadczeniu "spojrzenia na siebie od wewnątrz", o strachu i pokonywaniu własnych ograniczeń, bo to czyni nauczyciela wiarygodnym i daje jego uczniom i uczennicom odwagę... Dobrze jest wysłuchać głosów o podmiotowości, uruchamianiu głosów "słabszych", przyznaniu się do "nie wiem" i wyruszaniu we wspólną drogę po sensy i odpowiedzi, a czasem - tylko po pytania...
Chciałabym więcej takich spotkań i takiej pracy, więcej nauczycielek i nauczycieli, którzy z jakiś powodów podejmują decyzję (pomimo różnych ograniczeń) - tak, chcę spróbować... Chcę też więcej spektakli, które zachęcają (albo porywają) do odwagi. Czasem "wbrew" opiniom dokoła panującym (i większości "szkoły" dziwiącej się "po co Ci to?").
"Teatr gryzie"(wbrew sloganowi wydarzenia) powiedziała nam na zakończenie wczoraj licealistka z I LO z Ozorkowie (małej miejscowości koło Łodzi) - i niech tak zostanie. Niech drażni, zaczepia i zadziera z rzeczywistością. Bo wtedy dzieją się naprawdę dobre rzeczy, padają mądre słowa i zdarzają się ważne doświadczenia. A przede wszystkim - wydarza się szkoła otwarta, z uczniami, którzy dostają przestrzeń na to, by sięgnąć po owoc z "drzewa poznania"...
Na zdjęciu - pakiet "map" do spektakli z II edycji projektu "Włącz teatr"
To wskazówki jak można przy okazji ćwiczeń i działań z zakresu pedagogiki teatru, różnych aktywności a przede wszystkim - "poprzez spektakle" rozmawiać o potrzebie twórczości, o konfliktach i "wojnach" które toczymy na co dzień, o dojrzewaniu i dorosłych, którzy zawodzą oraz o tożsamości i wielkim pytaniu "kim ja właściwie jestem... "
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz