Dzieci bajki piszą...

Przy różnych okazjach zachęcam do "popełniania" bajek, bajdurzenia, plecenia bzdurek, snucia opowieści. Można wymyślać swoje, można wzorować się na innych.
Dzieci też tworzą...

Bajka o żółwiach wojennych i ślimakach

Dawno, dawno temu żyły sobie żółwie i ślimaki. Jedni w lesie, drudzy nad rzeką.
Żółwie wojenne mieszkały na drzewie.
Jeden ślimak mieszkał w domku nad rzeką, z drugim ślimakiem, który nazywał się synek.
Wśród żółwi jeden był Piratem, a drugi pomocnikiem.

Ślimaki chciały znaleźć sobie buty na zimę. Jeden but dla dużego ślimaka, a drugi dla małego synka, bo przecież ślimaki mają tylko po jednej nodze.

Ślimaki w poszukiwaniu buta trafiły do Anioła i powiedziały:
- Oddaj nam swoje buty Aniele, bo zimą marzną nam nóżki. A Anioł rzekł:
- Nie mogę Wam nic dać, bo ja nie mam butów. Mam przecież skrzydła i latam.

Ślimaki ruszyły więc w dalszą wędrówkę i spotkały żółwie wojenne. Były one nastawione bardzo walecznie i chciały walczyć ze ślimakami, które wtargnęły do ich królestwa.
- Chcemy zrobić z Wami bójkę! - wykrzyknęły żółwie.
- My nie walczymy. Musimy tylko znaleźć buty na zimę.
- Ale my jesteśmy królami tego zamku i musicie z nami walczyć - powiedziały żółwie wojenne.
A ślimaki nic.
Zwinęły się i schowały w swoje skorupki.

Żółwie przemyślały sobie i postanowiły zaprosić ślimaki do swojego królestwa. Ślimaki miały tam dostać buty na zimę. Żółwie nie chciały ich zabijać, bo pomyślały, że ślimaki chcą tylko buty. Nie mają wcale zamiaru napadać na ich królestwo. Żółwie postanowiły tylko przestrzec ślimaki, że następne spotkanie to bójka.
Ślimaki na to odpowiedziały, że wracają do swojego królestwa, domku nad rzeką.
- Nie będziemy do was przychodzić - powiedziały ślimaki.
Po czym zwinęły się w skorupki i schowały się w trawę.
I tak skończyła się nasza bajka.


Epilog
ślimaki wkradły się do pałacu i skradły buty.
A ten Pan, co wysiadł ze ślimaka na wojnę, strzeliły "w go" roboty.


bajka 2,5 latki i 4,5 latka